Het dak zit er bijna op!

Er zijn alweer wat weekjes voorbij. In een sneltreinvaart zijn we begonnen aan de grote renovatie van de boerderij. We hadden verwacht minimaal 6 weken bezig te zijn met het strippen van de boerderij. Maar dankzij alle hulp en keihard werken, konden we al na 3 weken van de ene kant van de boerderij naar de andere kant kijken en ook helemaal naar boven tot in de nok van het dak. Een prachtig gezicht: eeuwenoude spanten en prachtige vloertegeltjes. Een minder mooi gezicht: het asbest.

Flinke kostenpost in onze begroting (helaas…) maar het asbest moest er natuurlijk af. Een aantal dagen marsmannetjes over de vloer en ook die klus was geklaard. Daarna kon de dakdekker aan de slag. De oude kepers, of sporen (ik ben altijd in de war) wilden we laten zitten. We kozen voor een planken beschot, wel zo mooi bij een oude boerderij. Goed isolatiepakket erop en de oude pannen weer hergebruiken. Spanten uiteraard in het zicht laten en zoveel mogelijk laten zien. De pannen zouden we zelf gaan sorteren. Wat een drama was dat. Na lang koekeloeren over het veld pannen werden ons de soort pannen langzaam duidelijk. De ene pan had een schuine hoek af aan de onderkant. De andere pan had een halve cirkel uit de hoek aan de onderkant, de andere pan was lang en slank. De ene pan was bol en dik. Eén pan leek wel een tepel te hebben en deze werd dan ook de tietpan genoemd. Met mijn nichtje Lise hebben ik zo uren doorgebracht. ‘Ja Lise, ik heb weer een tiet‘ ‘oh yes, ik heb weer een maantje‘. En zo ging het maar door, je moet wat. Toen we eindelijk de soorten bij elkaar hadden – na dagen sorteren – bleek dat de soorten ook nog allemaal verschillende lengtes hadden. Toch wel handig om deze goed uit te zoeken vanwege de afstand van de panlatten op het dak. Volgens mij hebben we de dakdekker slapeloze nachten bezorgd. Hij wil graag een perfect dakkie afleveren, met kaarsrechte rijen enzo, maar ja, bij een oud en enigszins scheef dak en ditto pannen is dat eigenlijk niet mogelijk. Sterker nog, dat willen we ook niet, want het ziet er raar uit zo’n perfect strak dakkie op een oude boerderij. But anyway…na dagen sorteren en flink wat zweetdruppels bij de dakdekkers is het dak bijna af. Nu nog 10 dakramen erin en het dak is af. Kunnen we binnen mooi droog verder werken!

Binnen is er overigens ook het een en ander gebeurd. Op de begane grond zijn de wanden gemetseld van porisostenen. Deze worden uiteraard nog gestuct. Op de verdieping zijn de eerste wanden en kozijnen gemaakt voor de eerste kamers. Eén spant is al gevuld. Deze gaan we nog leemstucen en klaar. De komende dagen gaan we alle andere binnenwanden bouwen en spanten vullen. Dan de loodgieter en de elektricien, dan de wanden dichttimmeren, dan stucen en we zijn een heel end op weg. De kozijnen zijn ook besteld bij de timmerman.

Kortom het gaat vooralsnog voorspoedig. We zijn superblij dat het goed gaat en vooral ook dat we zoveel hulp krijgen van zoveel mensen. Alle vrienden die helemaal uit Leiden zijn komen aanwaaien… SUPER! Mijn zus die met een pan met 10 kg chili con carne op de stoep staat… TE GEK! Zonder jullie was deze klus niet te doen.

Wordt vervolgd…