Bijna is het zover…

Wat eerst nog zover weg leek, staat nu bijna voor de deur: ons avontuur gaat beginnen. Aanstaande woensdag 15 februari krijgen wij de sleutel en verhuizen wij naar Mechelen. We zijn er aan toe!

Nadat we zijn vertrokken uit Millingen, waren we even weg. Weg van alles eigenlijk, een beetje een sabbatical. In een klein leuk dorpje Jabeek woonden wij in een mini-vakantiehuisje, bijna naast mijn zus Marieke. Een bijzondere tijd. Beetje wandelen, koken, koffie (en wijn) drinken met mijn zus, kindjes opvoeden, huizen zoeken. Ik zei wel eens: “we zitten in de twilight zone”. Een grijs gebied, stilte voor de storm, dat soort dingen.

Ik ben er bevallen van een heel lief zoontje Kalle en in de tussentijd waren we volop op zoek naar onze volgende plek waar we onze activiteiten en droom konden verwezenlijken. Er kan veel gebeuren in een half jaar tijd. Van dakloos naar eigenaar van een vakwerkboerderij in Mechelen. Het kan zomaar gebeuren! Toen we de knoop doorhakten om voor Mechelen te gaan wisten we dat we nog een lange weg te gaan hebben voordat we straks daadwerkelijk gasten kunnen ontvangen.

We gaan dus ook een spannende tijd tegemoet. We hebben veel voorbereid, onderzoek gedaan, plannen gemaakt zodat we straks hopelijk goed van start kunnen met de verbouwing. Ook laten we bewust dingen los, want we weten uit ervaring dat je je niet op alles kan voorbereiden en soms moet je gewoon erop vertrouwen dat het goed komt. Zo hopen we wat onnodige stress te vermijden. Spannend blijft het, maar dat is ook goed. Zo blijven we gefocust!

We gaan er flink tegenaan en hopen dat straks onze eerste gasten fluitend ons wandelpaadje op komen lopen, met de ondergaande zon in de rug en een fles wijn die voor ze klaarstaat! Voor je het weet is het zover. Tegen die tijd zal Kalle ook kunnen lopen. Ik weet hoe snel dat gaat. Gek idee!